Curacao

Kon ta bai?

Mi ta bon!

Na alweer een weekje thuis en een aantal onder jullie uitgebreid bijgebuurt te hebben, ga ik toch ons verblijf op de Caribieen afronden.

Zoals eerder geschreven naar de Donkey Sanctuary. Elzeltjes deden vroeger het zware werk op Bonaire. Ze werden gebruikt als lastdier, vervoerden water en zout. Nu er geen werk meer voor ze is zwerven en scharrelen ze hun eigen kostje bij elkaar. Dat lukt niet altijd, waardoor ze verzwakken, vermageren en ziek worden. Ook worden er regelmatig aangereden.
Maria heeft een stichting in het leven geroepen om de zieke, zwakke, oude en gewonde dieren een redelijk bestaan te geven.
Inmiddels heeft er zo'n 450 en zwerven er nog ongeveer 120 op het eiland.
Op het moment dat wij er waren mochten 2 veulentjes ( 1 was aangevallen door aantal honden, ander was de moeder van dood) voor de eerste keer in de wezenwei. Prachtig gezicht, aftasten van elkaar en daarna helemaal dol van plezier. 4 pootjes tegelijk te lucht in!!!! Mooi!!!

Andere dagen ons vermaakt met een bezoek aan Wastington Slagbaai. (vroeger slachtbaai)
Eerste nationaal park op de Antillen sinds 1969.
Natuur wat bestaat uit heel heel veel cactussen, zoutpannen, meren, vogels w.o flamingo's, ezels, gieten, hagedissen, leguanen, baaitjes om te snorkelen. Erg mooie dag.

Opening van de regatta week beleefd in de stromende regen. Toch ook weer mooi.
Met neef Toon en zijn vrouw Willy die op Bonaire waren om te duiken afgesproken.
De P.I opnieuw bezocht,blijft een bijzonderheid.
Veel gesnorkeld op verschillende plekkken en riffen.
Bootje gehuurd en gevaren naar Klein Bonaire, onder water wereld nog mooier!!!

Op vrijdag Alex en Rosa opgehaald van de airport. Gebuurt over hun verblijf in Nederland en de onze op Bonaire.

10-10 belangrijke datum voor Bonaire, nu gemeente van Nederland, vlogen wij met 2.5 vertraging naar Curacao, van die dag af onafhankelijk van Nederland.
Hier waren we 20 jaar geleden al eens samen geweest, veel veranderd, was er erg druk met toeristen. Of het heeft te maken dat het op Bonaire zo relax was!
Veel gewandeld en op terrasjes vertoefd.
Museum Kura Hulanda bezocht. Wordt de Black Holocaust uitgebeeld. De gevangenneming van de negers uit Afrika, overtocht van de slaven.
Ik was op dat moment het boek aan het lezen van Isabel Allende, het eiland onder de zee, kreeg er nu beelden bij. Heel herkenbaar nu. Afschuwelijke beelden.
Boek is een aanrader, erg mooi.

Op 13-10 teruggevlogen naar Nederland, waar ik nog steeds moet wennen aan de koud!!!!!

Samen kijken we terug op een super relax, onbezorgde en heerlijke vakantie.
Rosa en Alex heel erg bedankt voor jullie gastvrijheid en dat we in jullie huisje mochten verblijven.
Masha Danki

Garoetkxs